Մի հատ գոնե ձևի համար Գռզոյի համալսարան, Լֆիկի գիտահետազոտական ինստիտուտ, Դոդի բարեգործական հիվանդանոց, Խաչատրյան Գագոյի հիմնադրամ, գրադարան կամ թանգարան ու նման մի բան էս երկրում չկա։ Շատ անորակ հասարակություն դուրս եկանք։
Էնպես որ, Ռոթշիլդներին, Ռոքֆելլերներին, Սթենֆորդներին օրինակ բերելուց, որ իբր էն ժամանակվա օլիգարխներն են եղել ու էնքան էլ ազնիվ չեն հարստացել, հիշե՛ք, որ նրանք բազմաթիվ արժեքներ են թողել իրենց հասարակությունում, որոնք մինչև հիմա այդ հասարակության շարժիչ ուժն են։
Իսկ մերոնք, թեկուզ Քրքորյանի, Մանթաշովի, Գյուլբենկյանի նմանները մի մնայուն ու արժեքավոր բան չեն թողել Հայաստանին։ Պորտուգալացիներին, ամերիկացիներին, թուրքերին ու վրացիներին են թողել։
Միակ մեծահարուստները, որոնց կառանձնացնեմ սրանցից, Նուբար Փաշան ու նրա որդի Պողոս Նուբար Փաշան են, որ մնայուն արժեք են թողել՝ ի դեմս ՀԲԸՄ-ի։
Վահե Բալբաբյան